woensdag 6 november 2013

Dilemma.

Ik maak het wel een beetje bont, kom ik net achter. Een schrijversblock noem ik het maar. Hoe dat zo komt? Nou, heb je even?

Ik kreeg, zoals ik al eerder schreef, een vraagje of ik mee wilde doen met de geefmaand. En, impulsief als ik vaak ben, zei ik "Ja!" Niet dat ik daar nu spijt van heb hoor, maar toch...

Ik vind dan eigenlijk ook dat ik erover moet schrijven, over dat geven. Maar nu doet het geval zich voor dat veel mensen uit mijn omgeving mee lezen op mijn blog. En daar zit 't 'm nu maar net... Sommige van die mensen gaf ik de laatste tijd iets. Ja, in het kader van de geefmaand, maar niet minder gemeend. Alleen, het voelt zo gek.

Het lijkt een beetje dat ik geef om maar wat te schrijven te hebben hierover. En om dan te profiteren hiervan d.m.v. complimentjes in de reacties. En dat voelt niet goed. Zo krijg je toch het idee dat het niet helemaal belangeloos is. Maar dat is het wel! Oh ingewikkeld dit toch...

Dus heb ik dit besloten. Aan het einde van elke geefweek schrijf ik er een stukje over hier. Op de blog Geefmaand November. Zo deel ik toch mijn ervaringen met jullie, maar niet hier. Hier schrijf ik dan lekker weg over alles wat mij interesseert, net als altijd.

So... ook weer opgelost, hoop ik dan maar. En voor nu? Ik wens jullie nog een hele fijne avond/dag toe. Poeh... alweer iets gegeven ;))

10 opmerkingen:

  1. Ik weet niet of ik het zeggen mag, maar ik voel plaatsvervangende schaamte bij deze trend... Sorriiiiiieeeee!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begrijp je helemaal Trudy....ik doe ook graag mee aan de geefmaand...maar denk er aan om ook niet meer alle dagen er over te schrijven....(zeker ook niet op mijn eigen blog) Ik wil ook niet op die manier aandacht,krijgen ....maar ik blijf het een mooi initiatief vinden zeker in deze huidige tijd waar mensen zo gehaast zijn en alles (of toch veel) draait om
    presteren. Ach we zien wel...
    Jij ook een fijne avond hoor!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Trudy,
    Je hebt het dilemma mooi opgelost zo, ik snap het dubbele gevoel helemaal...
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit is precies waarom ik me niet opgegeven heb. Grappig genoeg heb ik wel elke dag wat gegeven!
      En niet eens bewust, wegens weggeefmaand.
      Een klein lief magneetspreukje voor een lieve vriendin, een fototlijstje met spreuk, en foto ( ik heb wat met spreuken de laatste tijd) voor manlief. Een stekenboekje voor een breiende vriendin ( lag bij de gebruik ik niet meer stapel). Leuke truien die ik in de kringloopwinkel zag voor dochterlief. Lampionnnetjes uit de tuin. Gewoon dingen die ik anders ook zou geven dus.
      We geven van alles, soms iets nieuws, soms iets wat echt iets is voor iemand waar je net aan denkt. En soms gewoon omdat het zonde is om weg te gooien.
      Weet je wat: we geven gewoon het hele jaar door, en hoeven daar geen extra maand voor te hebben!
      groetjes, Franca.

      Verwijderen
  4. soms is t leven zo makkelijk. liefs van mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik snap volkomen wat je bedoelt: geven die je vanzelf, uit je hart, en niet omdat het moet. En zo voelde het ook nooit (dat het moest dus) als ik hier las :-) Morgen bezoeken we onze middelste, met een hele boodschappenlijst vol lekkere en nodige dingen èn met zelfgebreide sloffen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hè verdorie, alle woorden worden verbeterd door de i-pad .... We gaan dus niet met een boodschappenlijst maar met een volle boodschappenkrat naar Brussel :-) Fijn weekend nog!

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...